προτερόγλυφος

-η, -ο, Ν

φρ. «προτερόγλυφα φίδια»

ζωολ. κατηγορία φιδιών τών οποίων τα ιοβόλα δόντια φέρουν αύλακα για τη διοχέτευση τού δηλητηρίου στη σάρκα τής λείας και βρίσκονται στο πρόσθιο τμήμα τής άνω γνάθου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. proteroglypha < πρότερος + γλυφή «σκάλισμα, γλυπτή παράσταση»].